richard feynman

1918 –1988. 20. yüzyılın en önemli fizikçilerindendir. Kuantum elektrodinamiği üzerindeki çalışmaları nedeniyle 1965'te Julian Schwinger ve Sin-Itiro Tomonaga ile beraber Nobel Fizik Ödülüne layık görülmüştür.

mükemmel bir fizikçi. kuşkuya dair şu sözleri efsane. link

richard phillips feynman (11 mayıs 1918 – 15 şubat 1988)[1] 20. yüzyılın en önemli fizikçilerindendir. kuantum elektrodinamiği üzerindeki çalışmaları nedeniyle 1965'te julian schwinger ve sin-itiro tomonaga ile beraber nobel fizik ödülüne layık görülmüştür. 1918'de abd'nin new york eyaletinde queens'teki far rockway adlı küçük bir kasabada dünyaya geldi. henüz 16 yaşındayken türev ve integral hesabını tüm yönleriyle kavradı. 17 yaşında rockway'den ayrılıp, lisans derecesini yapacağı mit (massachusetts institute of technology)'e girdi. lisans derecesinden sonra ünlü princeton üniversitesi'ne kabul edildi. doktorasını princeton'dan aldıktan sonra, dekorsal sanatlar öğretmeni arline greenbaum ile ailesinin itirazlarına aldırış etmeyerek evlendi. 1942'de abd'nin savaşa katılmasıyla birlikte, manhattan projesi (atom bombası projesi) için çağrıldı. burada nazilerden kaçıp abd'ye sığınan, alman fizikçi hans bethe tarafından kuramsal bölümün önderi olarak atandı. bu görevi aldığında henüz 24 yaşındaydı. manhattan projesi'nde feynman, kritik kütle için gerekli olan uranyum miktarını tespit etmek için çalıştı. hipotezini denemek için los alamos'u havaya uçurmadan birçok deney araçları geliştirdi. oak ridge uranyumun parçalanması sırasında güvenlik sorunuyla uğraşırken, feynman çalışanların ışıma zehirlenmesinden korunması için prosedürler geliştirdi. savaş sonrası bethe'yi takip ederek, cornell üniversitesi'ne gitti. feynman burada atomaltı parçacıkların karmaşık yapısı için basit bir gösterim geliştirdi. onun bu gösterimi feynman çizelgeleri olarak bilinir. savaş bittikten sonra, 1965'te kuantum elektrodinamiğine yaptığı katkılardan dolayı itiro tomonaga ve julian schwinger ile birlikte nobel ödülüne layık görüldü. 1986'daki challenger felaketini araştıran rogers komisyonunda yer aldı. 1988'de los angeles'ta öldü. ölmeden önce söylediği son sözün "i̇ki defa ölmekten nefret ederdim, çok sıkıcıymış" olduğu rivayet edilir.

kuantum fiziği hakkında bir konuşmasında ''size bunları sizin anlayabileceğiniz bir şekilde anlatacağımı mı düşünüyorsunuz? hayır, bunları anlamayacaksınız. o halde neden tüm bunlarla kafanızı şişireceğim? eğer söyleyeceklerimi anlayamayacaksanız neden tüm bu süre zarfında burada oturup dinleyeceksiniz? anlayamıyorsunuz diye konuyla ilgilenmekten vazgeçmemenizi sağlamak, sizi ikna etmek, benim görevimdir. görüyorsunuz ki benim fizik öğrencilerim de anlamıyor. çünkü ben de anlamıyorum. kimse anlamıyor'' demiş kişi. (bkz: kitaplardan alıntılar) (bkz: kuantum çağı)

taşaklı fizikçi.

üniversite mühendislik fakültelerinde ucundan azıcık nanoteknoloji dersi almış herkesin adını bildiği nobel ödüllü fizikçi. iddia edilir ki nanoteknoloji richard feynman'ın konuşmasında geçen sözlerden sonra ciddi ciddi düşünülmeye başlamış. "there's plenty of room at the bottom" adlı konuşmasında yapılabilecek parçacık altı modellerden "tiny machines" olarak söz etmiş. ama sanırsam nanoteknoloji adını ilk olarak japon bir bilim adamı kullanmıştı. modellerin de parçacık altı olup olmadığını anımsamıyorum ama parçacık altı olamaz gibi geldi şimdi.

şöyle, şaheser niteliğinde bir tespiti olan abd’li fizikçi. “sorun insanların eğitimsiz olması değil. sorun, insanların sadece kendilerine öğretilenlere inanacak kadar eğitilmiş, kendilerine öğretilenlerden hiçbir şeyi sorgulamayacak kadar eğitilmemiş olmalarıdır.”